Ik communiceer met beeld. Sommige mensen doen dat met woorden — op een podium, in een vergadering.

Ik doe het met ontwerp. Met typografie, kleur, fotografie en film. Dat is mijn taal.
Mijn liefde voor ontwerp begon op het Grafisch Lyceum in Amsterdam. Daar ging er een wereld voor me open, drukwerk, typografie, pagina's opmaken. Toen alles nog op papier stond. Werken met Quark Express. Letterlijk pagina's en stramienen tekenen. Uren in de boekenwinkels rond struinen, ruiken aan de offset inkt. 
Die tijd. Magisch. Daar begon het allemaal.
En hoe de tijd verstrijkt, je met andere ontwerpers meekijkt zoals Ben Bos, Wim Crouwel en David Carson. Zo raak je geïnspireerd en bevlogen. Ik leerde kijken. Echt kijken. En dat is nu mijn grootste goed. gewoon kijken.

Na mijn opleiding ben ik mijn eigen bureau begonnen. Jarenlang werkte ik met én voor mooie opdrachtgevers. Nu werk ik als zelfstandig ontwerper en art director of creative director. Vrijer, directer, persoonlijker. Ik schuif aan bij bedrijven die voelen dat hun merk niet meer klopt met wie ze zijn. Ik stel vragen, luister, kijk, en help ze om hun verhaal terug te brengen naar de essentie. En om dat te vertalen naar iets visueels dat wél werkt.
Ik geniet van dat moment waarop een klant zichzelf weer 'echt' herkent in wat ik heb gemaakt. Dat ze stilvallen, knikken, lachen. “Ja, dit zijn wij.” Dat moment is goud.
Of ik nu een logo ontwerp, een kernverhaal vormgeef, een video maak, ik zie wat anderen soms missen. Ik vang het, leg het vast, en geef het terug. Op mijn manier.
Ik geloof niet in trucjes of trends.
Ik geloof in aandacht. In doorvragen. In eenvoud.
En in het maken. Altijd het maken.
Ben Bos leerde me eenvoud, David Carson heeft me geleerd los te laten. De Zwitsers leerden me dat je pas mag spelen als je het vak beheerst.

En daar beweeg ik ergens tussenin: strak, gevoelig, eigenzinnig.
Nooit hetzelfde, altijd kloppend.
Ik ontwerp geen stijlen.
Ik vertaal de kern.
Back to Top